Etsen
Als ik in staat zou zijn geweest om dat wat ik zou willen zeggen in passende woorden tot uitdrukking te brengen, dan was ik schrijfster geworden. Met andere woorden, mijn prenten en schilderijen vertellen over dat wat door mij niet meer in woorden valt te zeggen.
Het werk gaat altijd over mensen, hun emoties en hun omstandigheden. Vaak schieten woorden tekort om tot de werkelijke kern te komen van diepe emoties. Soms past slechts stilte. Of, wanneer je het over de toekomst hebt, dan weet je nog niet hoe die er uit zal zien, ligt die nog open. Die is nog niet ingekleurd.
Ik probeer mijn composities zo in te richten dat de grens van het nog ‘zegbare’ net zichtbaar is. Maar in feite wordt het eigenlijke verhaal in het wit verteld, in het deel waar geen woord, geen kleur of vorm voldoende kernachtig is. De heldere kleuren daaromheen en vooral het diepe zwart zijn nodig om juist dit wit witter te laten lijken dan het papier van zichzelf is.
